Суфён Саврий роҳматуллоҳи алайҳнинг ёнида доим бир қоғоз бўлар,  у унга тез-тез қараб турарди.

Кунларнинг бирида ўша қоғоз ерга тушиб кетди. Одамлар ерга тушган қоғозни олишаркан, унда нима ёзилгани билан қизиқишди. Унда шундай жумлалар бор эди:

"Эй Суфён! Аллоҳ таолонинг ҳузурига борадиган кунингни унутма!"

© Абу Нуаъйм, «Ҳилятул авлиё», 7-жуз, 4-бет