Акырет сапарына даярданбаган адамдын өкүндүрө турган аянычтуу тагдыры!!
Биз бул дүйнөгө Аллахтын буйругу менен келдик, жана кайра Ага кайтабыз. Бул дүйнө - убактылуу, сыноо аянтчасы гана. Бирок көпчүлүгүбүз муну унутуп, бул дүйнөнүн кооздугуна алданабыз, убактылуу ырахаттарга берилип, акырет үчүн даярдыгыбызды көрбөйбүз. Бул сапарга даярданбаган адамдын тагдыры канчалык өкүндүрөрүн ойлонуп көрөлү.
Сен алгач жаш элең, күчтүү, ден соолугуң жайында болчу. Жашоонун кыска экенин ойлоп да койгон жоксуң. Өлүм сага алыс сезилип, бул дүйнөнүн кумарларына берилдиң. Үй-бүлөң, жумушуң, досторуң менен алектенип, бир күн булардан түбөлүккө ажырай турганыңды унуттуң. Намазга чакырганда: «Кийин окуйм, убакыт бар» деп жүрдүң. Садака бер деп айтышканда: «Башкалар жардам берсин, менде мүмкүнчүлүк жок» деп актандың. Бул дүйнөнүн убактылуу экенин ойлоп, өлүм жөнүндө бир да жолу чындап ойлонгон жоксуң.
Бирок, бир күнү ал (өлүм) келгенде, өтө кеч болот. Өлүм - күтүүсүз, алдыга оозун ачып турган чындыктын бирөөсү. Адамдардын көксөгөн максаттары, топтогон байлыктары, жыйнаган даңктары, мунун баары таштандыдай калат. Маңдайына келген өлүм периштесин көргөндө гана сен чындап аңдап, артка кайта албасыңды түшүнөсүң.
Өлүм сааты жакындаганда, сенин бул дүйнөдө эмнелерге убара болуп, эмнелерди таштаганыңа өкүнгөнүңдү элестет. Ошол замат Аллахтын буйруктарын аткарбаганың, ыйман жолун унутканың көз алдыңа тартылат. Жаның денеңден бөлүнүп жатканда, сенин бардык нерсеңден ажырап жатканыңды түшүнөсүң. Жашооңдо топтогон мүлкүң, байлыгың, жадагалса үй-бүлөң да сага жардам бере албайт. Эң коркунучтуусу, сенин акыретке даярдыгың жок. Сен келечекке канчалаган кыялдар менен пландарды түзгөн элең, бирок ал келечек өлүмдүн эшигинен ары өтпөйт.
Төшөктө акыркы демиңди чыгарганда, жүрөгүңдө чоң өкүнүч пайда болот. «Эмне үчүн убактымды намазга бөлгөн жокмун? Эмне үчүн садака берип, жардам берүүнү унуттум? Аллахтын ыраазычылыгы үчүн эмне амалдарды кылдым?» деген ойлор мээңде кайталанат. Бирок, сен үчүн кеч болот. Бул дүйнө менен бардык мүмкүнчүлүктөр бүттү.
Өлүмдөн соң, адамды кабыр күтүп турат. Сен жалгызсың, сени коштоп турган эч ким жок. Бир кезде сен эң кымбат көргөн мүлкүң, кызматтарың, досторуң таштап кетишти. Эми кабырда сен менен бирге болгон жалгыз нерсе - бул дүйнөдө кылган амалдарың. Эгер ал амалдарың жаман болсо, сенин кабырың тозоктун бир чуңкуруна айланат. Сенден суралган суроолорго жооп бере албай, капаланып, кыйналасың, өкүнөсүң. Бирок, сенин өкүнгөнүң эч нерсени өзгөртө албайт.
Ал эми акырет күнү келгенде, сен Аллахтын алдына барасың. Бардык адамзат ошол күнү чогулат, бардыгынын амалдары таразага тартылат. Сен бул дүйнөдө жыйнаган мал-мүлктөрдү таштап келдиң, эми таразага тартылчу нерсе - бул сенин ыйманың жана кылган сооп амалдарың. Аллахтан алыстап, бул дүйнөнүн убактылуу кубанычтарына алданып кеткен күндөрүңдү ойлоп кандай гана өкүнүчтөргө каласың. Бирок, көз жашың да, өкүнгөнүң да жардам бере албайт.
Бул дүйнө - убактылуу гана. Күндөрүбүз өтүп жатат, жана ар бир күн - бизге берилген мүмкүнчүлүк. Күндөрүбүздү текке кетирбестен, акыретти эстеп, Аллахка кайтып, амалдарыбызды оңдойлу. Себеби, бул дүйнөдө даярданбаган адамдын акыреттеги көз жашы - өмүр бою токтобой турган көз жаш болот. Өкүнүчтө кала турган адам болбойлу! Жашооңду бүгүн өзгөрт, өлүмгө жана акыретке даяр бол!
Аллах баарыбызга дин менен жашоону жеңилдетип, түбөлүктүү Бейишин берсин!
🖊Нурбек Аширмухаммад уулу
Биз бул дүйнөгө Аллахтын буйругу менен келдик, жана кайра Ага кайтабыз. Бул дүйнө - убактылуу, сыноо аянтчасы гана. Бирок көпчүлүгүбүз муну унутуп, бул дүйнөнүн кооздугуна алданабыз, убактылуу ырахаттарга берилип, акырет үчүн даярдыгыбызды көрбөйбүз. Бул сапарга даярданбаган адамдын тагдыры канчалык өкүндүрөрүн ойлонуп көрөлү.
Сен алгач жаш элең, күчтүү, ден соолугуң жайында болчу. Жашоонун кыска экенин ойлоп да койгон жоксуң. Өлүм сага алыс сезилип, бул дүйнөнүн кумарларына берилдиң. Үй-бүлөң, жумушуң, досторуң менен алектенип, бир күн булардан түбөлүккө ажырай турганыңды унуттуң. Намазга чакырганда: «Кийин окуйм, убакыт бар» деп жүрдүң. Садака бер деп айтышканда: «Башкалар жардам берсин, менде мүмкүнчүлүк жок» деп актандың. Бул дүйнөнүн убактылуу экенин ойлоп, өлүм жөнүндө бир да жолу чындап ойлонгон жоксуң.
Бирок, бир күнү ал (өлүм) келгенде, өтө кеч болот. Өлүм - күтүүсүз, алдыга оозун ачып турган чындыктын бирөөсү. Адамдардын көксөгөн максаттары, топтогон байлыктары, жыйнаган даңктары, мунун баары таштандыдай калат. Маңдайына келген өлүм периштесин көргөндө гана сен чындап аңдап, артка кайта албасыңды түшүнөсүң.
Өлүм сааты жакындаганда, сенин бул дүйнөдө эмнелерге убара болуп, эмнелерди таштаганыңа өкүнгөнүңдү элестет. Ошол замат Аллахтын буйруктарын аткарбаганың, ыйман жолун унутканың көз алдыңа тартылат. Жаның денеңден бөлүнүп жатканда, сенин бардык нерсеңден ажырап жатканыңды түшүнөсүң. Жашооңдо топтогон мүлкүң, байлыгың, жадагалса үй-бүлөң да сага жардам бере албайт. Эң коркунучтуусу, сенин акыретке даярдыгың жок. Сен келечекке канчалаган кыялдар менен пландарды түзгөн элең, бирок ал келечек өлүмдүн эшигинен ары өтпөйт.
Төшөктө акыркы демиңди чыгарганда, жүрөгүңдө чоң өкүнүч пайда болот. «Эмне үчүн убактымды намазга бөлгөн жокмун? Эмне үчүн садака берип, жардам берүүнү унуттум? Аллахтын ыраазычылыгы үчүн эмне амалдарды кылдым?» деген ойлор мээңде кайталанат. Бирок, сен үчүн кеч болот. Бул дүйнө менен бардык мүмкүнчүлүктөр бүттү.
Өлүмдөн соң, адамды кабыр күтүп турат. Сен жалгызсың, сени коштоп турган эч ким жок. Бир кезде сен эң кымбат көргөн мүлкүң, кызматтарың, досторуң таштап кетишти. Эми кабырда сен менен бирге болгон жалгыз нерсе - бул дүйнөдө кылган амалдарың. Эгер ал амалдарың жаман болсо, сенин кабырың тозоктун бир чуңкуруна айланат. Сенден суралган суроолорго жооп бере албай, капаланып, кыйналасың, өкүнөсүң. Бирок, сенин өкүнгөнүң эч нерсени өзгөртө албайт.
Ал эми акырет күнү келгенде, сен Аллахтын алдына барасың. Бардык адамзат ошол күнү чогулат, бардыгынын амалдары таразага тартылат. Сен бул дүйнөдө жыйнаган мал-мүлктөрдү таштап келдиң, эми таразага тартылчу нерсе - бул сенин ыйманың жана кылган сооп амалдарың. Аллахтан алыстап, бул дүйнөнүн убактылуу кубанычтарына алданып кеткен күндөрүңдү ойлоп кандай гана өкүнүчтөргө каласың. Бирок, көз жашың да, өкүнгөнүң да жардам бере албайт.
Бул дүйнө - убактылуу гана. Күндөрүбүз өтүп жатат, жана ар бир күн - бизге берилген мүмкүнчүлүк. Күндөрүбүздү текке кетирбестен, акыретти эстеп, Аллахка кайтып, амалдарыбызды оңдойлу. Себеби, бул дүйнөдө даярданбаган адамдын акыреттеги көз жашы - өмүр бою токтобой турган көз жаш болот. Өкүнүчтө кала турган адам болбойлу! Жашооңду бүгүн өзгөрт, өлүмгө жана акыретке даяр бол!
Аллах баарыбызга дин менен жашоону жеңилдетип, түбөлүктүү Бейишин берсин!
🖊Нурбек Аширмухаммад уулу