Күн жүрөк досум, кандайсың?
Жакшымын дечи.

"Жаман" дегим келбейт, "жаман" дедиртким келбейт.
"Жаман сагындым", "жаман сүйөм".
Жакшы сагынсак, жакшы сүйсөк..

Сени "күн жүрөк" дедим. Күн жүрөк дегеним - жылуусуң дегеним, жүн жүрөксүң дегеним. Мен жылуулукту сүйөм, мен ысыкты сүйөм. Күн астында кагайып, карарып жаткан жагат, баскан жагат.

Күн жүрөк досум, мени жүн жүрөгүңө батырып алсаң. Майин жүнгө бөлөнүп алып магдырап миң күн уктасам. Үшүп жатам, күнгө кагайып, карарып жатып..

Мен бар боло албай, жок боло албай абага аралашып калгып жүрөм. Шамал мени саат сайын туш тарапка сабалайт. Сабалып жатып, айдалып жатып жаздым бул катты. Миң адамдын мурдунан кирип, оозунан чыгып, оозунан кирип, көтүнөн чыгып жатып жаздым бул катты.

Күн жүрөк досум, төшүңдү жарып, боор этиңди мага сууруп берчи. Мен аны көтөрүп алып тоо жакка учайын. Тоолор бизди күтүп жатышат. Мени жана сенин күн жүрөгүңдү.

Жакшы сагындым.