Айылдан атам келди. Эртең Нарындагы кинофестивалга "Ромеонун" атынан жөнөп кетет. "Менин ордума фесивалга барып келиңиз" десем жаш балача так секирип сүйүндү. "Ромеодо" тасманын мүдүрү, айдоочу болуп, чоң жардам кылган. "Менин атымды чыгарып, кыялдарымды ишке ашырып атасың" деп кичине эле жеңиштериме кудуңдай берет, жарыктык.
Темиржан акани кошуна бөлмөгө уктатып коюп, сценарий жазып отурам. Жазганды сагындым. Акыркы айлар өмүрүм тасма тартуу жана монтаж кылуу менен өттү. Бир "Клара" деп, бир "Ала кийиз" деп эки даректүү тасма, "Бала жана аял" деген бир кыскаметраждуу тасма тарттым. Ага кошумча былтыркыдан калган "Булактын" монтажын чоюп жүрүп, ага да жакында эле чекит койдук. Анан мен калемдешип жазышкан "Сөз" деген сценарийди Төлөмүш тартты. Баягы айткан Кыргызстандагы аялдар тууралуу тасмабыздын акыркы монтажына эртең отурабыз, мен ал жакта продюсер болдум. Анан мектептерге деп даярдаган 400 видеосабагыбыз да толук бүттү. Алдыда "Тарталы" менен чогуу сонун альманах даярдап жатабыз, ноябрда презентациясын жасайбыз. "Кино дептерди" да өгөйлөтпөй, жетелеп, кийинки жылга бир ийги иш болуп кетсе экен деп темселеп жүрөбүз. Ошентип темселеп жүрүп, текстти термелегенге дарман калбай, далай сөздөр ичимде арман болду. Ачылып-чачылып, сөгүлүп-төгүлүп алгым келет. Өзүмдү кармайм. Акыркы айларда өзүмдү кармаганды жакшы үйрөндүм. Ирбейген ичке колдорум башка нерсени билбейм, бирок өзүмдү кармаганга кыйын.
Азыр да карманып койдум. Бул текстти бат жибере салып, сценарийди улантыш керек. Жыл сайын текст жазуу менен өтчү күзгө аман-эсен жеттим. Али көп жазышабыз. Азырынча, жыл башында "Тарталыга" жазган текстимди эстеп, жибергим келди. Жакшы текст, мага жагат:
Бир пианист айтыптыр:
“Эгер мен бир күн машыкпасам – ал өзүмө угулат, эгер эки күн машыкпасам – аны критиктер угушат, эгер үч күн машыкпасам – аны бүтүндөй зал угат”.
Чыгармачылык эмне?
Бул күн сайын эрте менен белгисиз сапарга чыгуу жана кечинде өзгөрүлүп кайтып келүү;
бул күн сайын эрте менен өзүңдү чачуу жана кечке жейин майда бөлүкчөлөрдөн кайрадан жыйноо;
бул өлүү, өлүмгө даяр болуу, күн бою ченемсиз өлүп, ченемсиз тирилүү;
бул сүйүү, тегерекке чачылган сүйүүнүн атомдорун жыйноо.
Жыйноо.
Чыгармачылык — бул жыйноо.
Жыйналган нерселерди айланага чачуу,
чыгарып салуу.
Сүйлөшүү — бул чыгармачылык,
текст жазуу — бул чыгармачылык,
тамак жасоо — бул чыгармачылык.
Дүйнө — бул улуу чыгарма. Биз улуу чыгарманын балдарыбыз. Биз кино тартабыз. Кино — искусствонун бардык түрлөрүнүн синтези. Биз чыгармачылыктын синтезиндебиз.
Бизге кел, биз менен өлүп, биз менен тирил, биз менен өзгөр.
Тарт! Тарткыч бол!
Тарталыбы?
13.02.2024
Темиржан акани кошуна бөлмөгө уктатып коюп, сценарий жазып отурам. Жазганды сагындым. Акыркы айлар өмүрүм тасма тартуу жана монтаж кылуу менен өттү. Бир "Клара" деп, бир "Ала кийиз" деп эки даректүү тасма, "Бала жана аял" деген бир кыскаметраждуу тасма тарттым. Ага кошумча былтыркыдан калган "Булактын" монтажын чоюп жүрүп, ага да жакында эле чекит койдук. Анан мен калемдешип жазышкан "Сөз" деген сценарийди Төлөмүш тартты. Баягы айткан Кыргызстандагы аялдар тууралуу тасмабыздын акыркы монтажына эртең отурабыз, мен ал жакта продюсер болдум. Анан мектептерге деп даярдаган 400 видеосабагыбыз да толук бүттү. Алдыда "Тарталы" менен чогуу сонун альманах даярдап жатабыз, ноябрда презентациясын жасайбыз. "Кино дептерди" да өгөйлөтпөй, жетелеп, кийинки жылга бир ийги иш болуп кетсе экен деп темселеп жүрөбүз. Ошентип темселеп жүрүп, текстти термелегенге дарман калбай, далай сөздөр ичимде арман болду. Ачылып-чачылып, сөгүлүп-төгүлүп алгым келет. Өзүмдү кармайм. Акыркы айларда өзүмдү кармаганды жакшы үйрөндүм. Ирбейген ичке колдорум башка нерсени билбейм, бирок өзүмдү кармаганга кыйын.
Азыр да карманып койдум. Бул текстти бат жибере салып, сценарийди улантыш керек. Жыл сайын текст жазуу менен өтчү күзгө аман-эсен жеттим. Али көп жазышабыз. Азырынча, жыл башында "Тарталыга" жазган текстимди эстеп, жибергим келди. Жакшы текст, мага жагат:
Бир пианист айтыптыр:
“Эгер мен бир күн машыкпасам – ал өзүмө угулат, эгер эки күн машыкпасам – аны критиктер угушат, эгер үч күн машыкпасам – аны бүтүндөй зал угат”.
Чыгармачылык эмне?
Бул күн сайын эрте менен белгисиз сапарга чыгуу жана кечинде өзгөрүлүп кайтып келүү;
бул күн сайын эрте менен өзүңдү чачуу жана кечке жейин майда бөлүкчөлөрдөн кайрадан жыйноо;
бул өлүү, өлүмгө даяр болуу, күн бою ченемсиз өлүп, ченемсиз тирилүү;
бул сүйүү, тегерекке чачылган сүйүүнүн атомдорун жыйноо.
Жыйноо.
Чыгармачылык — бул жыйноо.
Жыйналган нерселерди айланага чачуу,
чыгарып салуу.
Сүйлөшүү — бул чыгармачылык,
текст жазуу — бул чыгармачылык,
тамак жасоо — бул чыгармачылык.
Дүйнө — бул улуу чыгарма. Биз улуу чыгарманын балдарыбыз. Биз кино тартабыз. Кино — искусствонун бардык түрлөрүнүн синтези. Биз чыгармачылыктын синтезиндебиз.
Бизге кел, биз менен өлүп, биз менен тирил, биз менен өзгөр.
Тарт! Тарткыч бол!
Тарталыбы?
13.02.2024