- Эй, эки аяктуу айбан! - деди Жусуп, Касымды коштоп келген желдетке.
- Бизди тургузуп Касымга
жөлөп кой, өлүмдү жатып тоспой, туруп тосолу!
Желдет алардын көздөрүн танып, экөөнү Касымдын эки тарабына эптеп жөлөп коюшту.
Турмөнүн ичинен он чакты мынтыкчан чыкты.
Короодо турган төрт мотоцикл төртөө бир учурда татырата от алдырып (мылтыктын уну угулбас учун
атайын ушинтишчу), мынтыктар кезелди. Жусуп
түзөлө берип, кекене кыйкырды:
- Эй, кулдун тукумдары! Элдин мыкты уулдарын
минтип кур жалаа менен кырып отурсанар, социализимди бүт дүйнөдө эмес, бир өлкөдө да кура албайсынар! Эгерде...
Мынтыктар удаа атылды. Касым мандайынын
ысый түшкөнүн гана сезбесе, башка эч нерсе сезбеди. Эки кашынын ортосуна тийген октун ойоктой орду саамга кубара тушуп, анан шүүшүңдөгөн кан
чыга келди...

“Маркумдар үнү” китебинен үзүндү

Бул китепти ар бир адам, өзгөчө өсүп келе жаткан жаңы муун окуса деймин.
Китепти окугандан кийинки сезим, таасирди сөз менен жеткирүү мүмкүн эмес.