Нозима ҲАБИБУЛЛАЕВА

СУРАТ

Мусаввир, чиз орзуларимни –
Архидея бўйи ва денгиз...
Кўйлагимни ўпсин тўлқинлар
Қанотларим ҳавога менгиз.

Мусаввир, чиз туйғуларимни –
Бўёқлари Ҳаққа ишорат.
Бўлсин ҳечким кўрмаган рангда
Ёки фақат оқдан иборат.

Мусаввир, чиз уйқуларимни –
Сочларимни паришон айла.
Тушларимдан йиқилсин қўрқув,
Киприкларим посибон айла.

Мусаввир, чиз қайғуларимни –
Оғриқларим ёпинчиқ тунга
Муҳтожлигим ранги қандайдир
Илтижойим унгадир, Унга.

Мусаввир, чиз кулгуларимни –
Кулгичимни чуқурроқ чизгин.
Лаҳза ранги юзимда бўлсин,
Бармоғимда Темур узуги

ZANJIR

Buvim-sodda ayol,
farishta ayol,
Qancha kavsar oqdi ajinlarida.
Dunyoga nigohi, qalbimi abdol,
Hayotining oltin qoidasi - chidam.

Sinov qaysi boshda topmagan qo‘nim,
Ammo ko‘rganmisiz siylanganini?
Bir nobop o‘g‘ilning zulmiga ko‘nib
Xudoga ham aytmas qiynalganini

Irodasi metin,
tanti buvimning
Iztirob sudragan umrida baxtmi?
Rahmi kelaverar hammaga uning,
Unga esa kelar Xudoning rahmi.

***
Ona, merosmi bu tarbiya degan?
Yanglishlik ufurar qismatingizdan.
Yigirma yildirki,
hech kim, hech qachon
Minnatdor bo‘lmadi xizmatingizdan.

Asab tomiringiz uzgan ilonlar,
Haliyam shaytonga bermoqda firib.
Qo‘llaringiz o‘pay,
chiqmadi jomdan
Ona, tugamaydi dunyoning kiri...

***
Xola, sen o‘qigan ilm ne, aytchi?
O‘zingni davolay bilmasang,
Har gal
ignalab,
hastalar dardini yanchib
Ko‘ksingni tutasan qaysi o‘qlarga?

Yuzingga xiyonat bosgan izlardan
qon sizar,
sen undan gul chizasan,
Va
Shart qadding ko‘taray desang tizlardan
Mo‘ltirar to‘rt bolang- to‘rt tomon qibla.

***

( Shahrinoz alla eshitsa tinchlanish o‘rniga yig‘lab qoladi )

Qizim,
Sen allani xushlamading hech,
Hayratim taraldi,
ortdi quvonchim.
Sen shunday qaramlik zanjirlarni yech.
Boshingni ko‘tarsang osmon- suyanchiq.

Uyg‘oq bo‘l, to umring ketmasin munkib
Ruh turar taqdirning qorachig‘ida
Eng avval o‘zingni seva ol, chunki
Tangrining eng buyuk yaratig‘isan.

Sevil,
Zamin-u koinot qadar yoyil,
Yuksal,
Yulduzlarni ayla qiroat.
Yodda tut,
o'zingni qutqaray desang
Muqaddas ruhingga etma xiyonat!

__

@Nozima_Habibullayeva

#retro

***
Ой тутилди.
Ким тутди уни?
Ҳолалари мисоли зичман.
Сипқорилган жамийки туним
Кўзларингнинг гирдоби ичра.
Унда уммон ҳайқириғи жо,
Юлдузларнинг ухлар жимири.
Ундан боқиб турарди Худо,
Кипригингда ишқнинг шивири.
Ўн саккиз минг олам-да яқин,
Менда бори фақат фасоҳат.
Кўзларимдан кўзингга қадар
Оғирлик қилади масофа!...

#retro

* * *
Ёмғирли кечада осмонни ҳидла-аб
ўлтирдим,
кипригим ўпди юлдузлар.
Шу ҳолда кимнингдир тушига кирдим
музтар...

Аммо,
учаётган ифорла қайтдим,
Бандаргоҳ мисоли ҳамал ҳориган.
Нозланиб ярим ой юзини артди
Ариқнинг бурмали кўйлакларига.

Елкасин қайириб йиғларди дарахт,
Таҳажжудда эди жамики борлиқ.
Ўйладим – нимани ўйлаш ҳақида,
Минг йилки вужудсиз елнинг оҳори.

Мен эсам...

...Дунёнинг ёдидан чиқдим мен эсам,
Сипқориб-сипқориб ёмғирни ичдим.
Худо пешонамдан силаётган дам
Муҳташам дунёда йўқ эди ҳечким...

* * *

Дарахтлар шамолни отиб ўйнайди,
Олов вужудини елпиб ётар боғ.
Соғинмачоқ ўйнар
хотирга қайтиб,
юрагим – юрагинг ортида вароқ...

Сатрлар югурди уфқнинг лабига,
Дераза – бўшлиқнинг тутқун кемшиги.
Мен чиқиб кетаман, овозим йиғиб,
Чайқалиб қолади сукут эшиги...

Излаганим эди бепоён оҳанг,
Куйлаганим эди осмоннинг ранги.
Фақат ёмғир бўлдим шеърга ҳамоҳанг,
Сенга юқмасин деб дунёнинг чанги.

Сўқмоқлар қалқиди қадамларимда,
Ернинг белбоғида арғимчоқ учдим.
Учдим,
учавердим,
кипригим – қанот,
Ниҳоят, кўзингга – осмонга тушдим...

***

"Кўзлари-мўжиза"-деди, денгизлар,
Денгизни севдим.
Соҳилга сув сепди ўйноқи қизлар,
тенгсизни севдим.

Ёпинсам,оловлар " соғинчмиз"- деди,
Самандар бўлдим.
Учирган кипригинг қўлимда эди-
Қаландар бўлдим.

Сўзлар келаверди шунчалар тотли,
"Тилим чайнадим".
Кўзларим четидан тоша бошладим-
қайнадим!

Мени чорлар эди муҳташам гирдоб-
Оҳанграбоми?
Ё ҳар бир ҳалқаси- битта коинот,
Бутун самоми?

Тасдиқлар экансан киприк қоқишда,
Мени найладинг?
Заминнинг жамийки дов-дарахтлари
таъзим айлади.

Мўжизалар ичра ғойиб бўлмоқни
қанчалар кутдим,
Қай куни қайдадир келдик юзма-юз-
Боқишни унутдим...

Қарасам, юрагим қоларди тўхтаб,
Қўрқувни тутдим.
Бир умр кўзингда яшаб, кўзимдан
чиқолмай ўтдим.

УЧРАШУВ

Тиззаларим қалтираётир,
учар гилам, муҳташам гилам.
Пардоз қилдим кўзингга боқиб
севгим билан, ҳаяжон билан.

Сен ҳақингда сўйлар олти ёқ,
қуллуқ қилдим кўксим қармоқда.
Юрак эса сенли борлиқнинг
эшигини тақиллатмоқда.

Ва йўл очдинг, ташаккур айтдим,
Ич-ичкарим, ҳужайрам чаман.
Қачон келдим? Ўлдим?
Билмадим
Аммо аниқ тирилмоқдаман!

Оҳ, бунчалар улкан ишқ бердинг!
Изинг излаб бошимни эгиб
изҳор айтсам пичирлаб,
ернинг
қулоқлари кетади эриб...

Бу учрашув шавқим бугуннинг
беш лаҳзалик буюк ташбеҳми?!
Қўлларимга тақиб қўйдинг энг
қимматбаҳо маржон – тасбеҳни! ...

***
Йўлма-йўл
ўзини излайди фурсат,
Кўрсат,
кўзгуларда қотганин кўрсат.
Сувларда жилмайиб ётганин кўрсат.
Йўлма-йўл
ўзини излайди фурсат.

Йўлма-йўл
аёлнинг қадри тўшалган...
Яшалган
бировнинг умрида - сукут.
Босиб ўт, сени аёл туққанин унут.
Йўлма-йўл...

Йўлма-йўл...
Заминнинг либоси ямоқ.
Тупроқми?
Не қипти бир кафти, Дўстим?
Яланғоч қолгунча Ватаннинг усти
бериб юборамиз, йўлма - йўл.

Йўлма-йўл,
Изларга ташлайсан назар,
Aлҳазар,
бу йўлдан ўтмаган Одам?
Додламоқчи бўласан...
... Овозингни ютиб юборар қадам.
Йўлма-йўл...