#retro

* * *

Наҳиде* бўғзимдан ўтар сирғалиб,
Ақрабнинг ўзини чақа бошлар тун.
Тонг ели қўшиқдан баттар судралур,
Нега айнан бугун?

Тўлқинлар селидан сўрайди ёрдам,
Ўзига қуйила бошлаган сасим,
Гўё сидирилиб тушар торлардан
Титроқ хўрсиниқлар унган нафасим.

Дераза ечинар,
борлиқ шеър ташир,
Дарахт улоқтирар ёнган вароғни.
Нигоҳим таратган гунглик нотаси
Аллала-аб кузатар сўнгги япроқни....

Манов оғир бошда икки тирқишдан
Наҳиде пичирлар
ва айнан бугун.
Барини кўз юмиб тинглайверишдан
Жуда чарчаганман, тушун...

II.

Ноябрь барига шўнғир кўз юмиб,
Азизим, кўз очиб англаганимдек,
куй ҳам тингласайди мени бир умр
Сен мени,
мен сени тинглаганимдек.

О, сенга шунчалар ярашган вафо!
Кипригим гуллари – тўкилмаган шеър.
Ёнимда сен борсан,
тепамда Худо,
Нега йиғлаяпман, сабаб топиб бер...

*Наҳиде – хонанда

@Nozima_Habibullayeva