Таулу ана, жууаш миллетими
Жарсыу, умут, къууанч да этдире,
Сен сакъладынг сюргюн желлеринде,
Сен къайтардынг таулу эллерине.
Сыйрат кёпюр – баргъан жолунг сени.
Жасамайды жулдуз да кечени –
Ала жерге тюшгендиле кюйюп,
Баям, кёрле жарытыргъа сюйюп.
Алты-жети баласындан бири
Къалгъан ана, болгъанса сен тири,
Ол жангызны этер ючюн тукъум.
Жашай турдунг, кече къачып жукъунг.
«Эже», – деп айтдырдынг къыргъызлыгъа,
«Апке», – деп айтдырдынг къазахлыгъа,
Сени билип, сый бермеген болмаз,
Жанынг сауда, малкъар халкъ жоюлмаз.
Жигитлени болгъанса анасы,
Сюргюн жолну бакъгъанса жарасын,
Артха къарап, кёребиз биз аны,
Жаннет жашау къурсун ариу жанынг!
Эски журтда жангы от жакъдырдынг,
Малкъар тилде жарыкъ жыр такъдырдынг,
Бёлляу айтып, бешик тебиретдинг,
Бизни: «Таулубуз биз!» – деп юйретдинг.
Санга – махтау! Санга – ыразылыкъ!
Ариу жырла, санга деп, жазылып,
Эжиулерин зурнук сюрюу эте,
Барадыла ёмюр жолда кете.
Салыр эдим мен эсгертме санга –
Миллетинге ёкюл болгъан жаннга,
Сакълагъаннга аны тагыларын.
Сени сыйлап, анданды айтханым.
Ёлюм бла болуп бетден-бетге,
Сен – аналыкъ эм эгечлик этген,
Сен – келинлик этген къуру юйде,
Сен – жыр такъгъан, сарын такъгъан, кюйле!
Санар кибик тюйюлдю хакъынгы –
Ёкюл болуп, жакълайса халкъынгы!
Тарыхыбыз кетмезча тартаргъа,
Сен юйретдинг ёлюр кюн... жашаргъа!
Этип турдунг умутланы байракъ,
Биз, сен барда, Ата журтсуз къалмакъ!
Таулу ана, санга – ыспас, махтау!
Сени сыйлап, башын иеди тау!
© Мусукаланы Сакинат