"#ЧООЧУНКИШИ". 10-БОЛУК
Жайнагүлдүн ажары дароо ачылып эми элеки томсорунку жүзү күлкү аралап,көздөрү жайнай түштү.Ушуну эле күтүп тургансып,Толкунбектин кош карегинен чачыраган оттуу учкун Жайнагүлдүн каректери көзөп өткөнсүдү.Кыз аргасыз кирпигин акырын -акырын түшүрүп эки жагын тайсалдай карады Толкунбекти мынчалык өткүр,махабаттуу көз караш бар экенин кыз буга чейин ойлогон эмес болчу.
-Үйгө кир .
-Жок,мен ушул эле жерден кетейинчи.
-Кызык, эшик алдынанбы?Мынча келбесен болот эле.Келгенден кийин босогодо турбай,кирип сүйлөшөлү.Жигит мойнунан байлаган немедей болуп,сылтый басып босогону көңүлсүз аттады.Үйдөгү күзгүдөй жаркыраган тазалык менен кыздын сүрү,Толкунбекти сүрдөтүп салды.Анын ленеси өзүнөн өзү ымышып чыкты."Атына жараша заты "дегидей Жайнагүл жайнаган кыз болуптур-деп ичинен суктанып турду.
-Кана ,бул жакка өт.Толкунбек ага.-кыз залга өтүүнү өтүндү.Ал баягы мектеп -интернатта окуп жүргөн кезинде эле Толкунбектин алдына ыйбалуу.
-Азыр азыр Жакин.Жигит бутун чечип Жайнанүл берген тапочканы кийсемби,кийбесемби деген ойдон ьушала түштү.Бирөөнүн таптаза бут ктйимин кийүүгө дити барбай турду .
-Эмнеге туруп калдын,аягындан сыз өтөт.Алдыгыны бутуна салып ал.Толкунбек бир бутун кийип экинчи бутун көтөрөөр көтөрбөстөн эле жаны кейиген үн менен онтоп жиберди.Жайнагүл карыдан кармай калды.
-Эмне ,бир жерин ооруйбу?Баса эмнене аксаңдап калгансын?
-Кечээ үйдүн үстүнүн көтөрүшүп жатып,жаздым басып алып тамдан учуп кеткемин ошондон бери,бир жак жанбашым ооруп ,жакшы бастырбай жатат.
Толкунбектин сөзүн угуп кыздын кабагы кейигендей чытыла түштү.
-Катүгүн ,чебердебейсинби?
Экөө ээрчише басып залга киришти
Толкунбек бет алдындагы кош канаттуу трюмодон өзүн бир карап алып мойнун буруп кетти.Жайнагүл ,күлдүү кооз трикотинден тыш кийгизилген креслону жигиттин алдына жылдырды.
-Эс алып, бир аз олтуруп тур.Газета окусан мына,
журнал окусан тигине. -Устундо бир топ газета менен журналдар жаткан жапыс столду колу менен корсотуп: -Мен азыр....
Коптон бери корушпогон жакын адамы ,кайып каскагынан келип калгандан бетер,Жайнагулдун буту-бутуна тийбей зал менен ашкананын ортосунда жугуруп журду.Столдун устун бир заматта тамак - ашка толтуруп да жиберди.Ал уйдо эмне болсо ошонун баарын койду.
-Суйлобойсунбу? -дейт Жайнагул жигитке
жоодурай карап.
-Эмнени суйлойум.Суйлоочу создун баарын катка жазгамын да.
-Ооба жазгансын. -Кыз башын аста ийкеп койду.
Кайра баштан ортодо тынчтык окум сурду. Козунун кыйыгын салып олтурган баамчыл кыздын ой санаасынын баары Толкунбекте ."Аарчыган чийдей болуп,аябай арыктап алыптыр.Каткан ширедей болуп кунго да укмуштай куйуптур.Бул байкушакча табамын деп таза куураган экен.Уксуйтуп чачын да коюп алыптыр.Озумо жарашат деп ойлосо керек", -деп ойлоп олтурду Жайнагул.Жигиттин бир колунун устундо,бир колунун билегинде туш менен чегилген канжар урулган журоктун суроту,озунун туулган жылы,аты жазылып турат.Бул жагымсыз корунуштор Жайнагулго жаккан жок.Баятан кыздын тынчын кобуроок алып жаткан дагы бир нерсе болмонун абасы болду.Тим эле шыбоо менен нымдашкан тердин жагымсыз жыты уйго толуп кеткендей,кынылжарды ордоп конулду айнытып турду.Анан дагы анын деминен келген тамекинин жыты.
Жайнагул Толкунбекке сыр билгизбей,ордунан акырын туруп барып терезелерди ачып койду.
Уйдун ичи уп болуп кетти, -деди кыз жигитке шек алдыргысы келбей.
Толкунбек ундободу.Ал бул уйдо омуру адам корбогон,жапайы кишиден бетер озун ынгайсыз сезип олтурду.Жайнагулго сыр бербей,аны алдыртан карап"Мен сен учун,кечикпей, эртерээк адам болушум керек" деген умутуу ой коодонун тиреп тургансыды. Столдун устуно коюлган тамак-аштар Толкунбектин шилекейин чубуртуп,озогун карартып баратты.
Арадан коп убакыт отпой,кокала кулдуу,кооз ак чайнеке демделген чайдан пиялага куюп кыз Толкунбеке сунду.
-Менин чай бермегим,тайдын этин бергенден да кымбатка турдуго. Кана, нанга кара Толкунбек ага!
Жайнагүлдүн ажары дароо ачылып эми элеки томсорунку жүзү күлкү аралап,көздөрү жайнай түштү.Ушуну эле күтүп тургансып,Толкунбектин кош карегинен чачыраган оттуу учкун Жайнагүлдүн каректери көзөп өткөнсүдү.Кыз аргасыз кирпигин акырын -акырын түшүрүп эки жагын тайсалдай карады Толкунбекти мынчалык өткүр,махабаттуу көз караш бар экенин кыз буга чейин ойлогон эмес болчу.
-Үйгө кир .
-Жок,мен ушул эле жерден кетейинчи.
-Кызык, эшик алдынанбы?Мынча келбесен болот эле.Келгенден кийин босогодо турбай,кирип сүйлөшөлү.Жигит мойнунан байлаган немедей болуп,сылтый басып босогону көңүлсүз аттады.Үйдөгү күзгүдөй жаркыраган тазалык менен кыздын сүрү,Толкунбекти сүрдөтүп салды.Анын ленеси өзүнөн өзү ымышып чыкты."Атына жараша заты "дегидей Жайнагүл жайнаган кыз болуптур-деп ичинен суктанып турду.
-Кана ,бул жакка өт.Толкунбек ага.-кыз залга өтүүнү өтүндү.Ал баягы мектеп -интернатта окуп жүргөн кезинде эле Толкунбектин алдына ыйбалуу.
-Азыр азыр Жакин.Жигит бутун чечип Жайнанүл берген тапочканы кийсемби,кийбесемби деген ойдон ьушала түштү.Бирөөнүн таптаза бут ктйимин кийүүгө дити барбай турду .
-Эмнеге туруп калдын,аягындан сыз өтөт.Алдыгыны бутуна салып ал.Толкунбек бир бутун кийип экинчи бутун көтөрөөр көтөрбөстөн эле жаны кейиген үн менен онтоп жиберди.Жайнагүл карыдан кармай калды.
-Эмне ,бир жерин ооруйбу?Баса эмнене аксаңдап калгансын?
-Кечээ үйдүн үстүнүн көтөрүшүп жатып,жаздым басып алып тамдан учуп кеткемин ошондон бери,бир жак жанбашым ооруп ,жакшы бастырбай жатат.
Толкунбектин сөзүн угуп кыздын кабагы кейигендей чытыла түштү.
-Катүгүн ,чебердебейсинби?
Экөө ээрчише басып залга киришти
Толкунбек бет алдындагы кош канаттуу трюмодон өзүн бир карап алып мойнун буруп кетти.Жайнагүл ,күлдүү кооз трикотинден тыш кийгизилген креслону жигиттин алдына жылдырды.
-Эс алып, бир аз олтуруп тур.Газета окусан мына,
журнал окусан тигине. -Устундо бир топ газета менен журналдар жаткан жапыс столду колу менен корсотуп: -Мен азыр....
Коптон бери корушпогон жакын адамы ,кайып каскагынан келип калгандан бетер,Жайнагулдун буту-бутуна тийбей зал менен ашкананын ортосунда жугуруп журду.Столдун устун бир заматта тамак - ашка толтуруп да жиберди.Ал уйдо эмне болсо ошонун баарын койду.
-Суйлобойсунбу? -дейт Жайнагул жигитке
жоодурай карап.
-Эмнени суйлойум.Суйлоочу создун баарын катка жазгамын да.
-Ооба жазгансын. -Кыз башын аста ийкеп койду.
Кайра баштан ортодо тынчтык окум сурду. Козунун кыйыгын салып олтурган баамчыл кыздын ой санаасынын баары Толкунбекте ."Аарчыган чийдей болуп,аябай арыктап алыптыр.Каткан ширедей болуп кунго да укмуштай куйуптур.Бул байкушакча табамын деп таза куураган экен.Уксуйтуп чачын да коюп алыптыр.Озумо жарашат деп ойлосо керек", -деп ойлоп олтурду Жайнагул.Жигиттин бир колунун устундо,бир колунун билегинде туш менен чегилген канжар урулган журоктун суроту,озунун туулган жылы,аты жазылып турат.Бул жагымсыз корунуштор Жайнагулго жаккан жок.Баятан кыздын тынчын кобуроок алып жаткан дагы бир нерсе болмонун абасы болду.Тим эле шыбоо менен нымдашкан тердин жагымсыз жыты уйго толуп кеткендей,кынылжарды ордоп конулду айнытып турду.Анан дагы анын деминен келген тамекинин жыты.
Жайнагул Толкунбекке сыр билгизбей,ордунан акырын туруп барып терезелерди ачып койду.
Уйдун ичи уп болуп кетти, -деди кыз жигитке шек алдыргысы келбей.
Толкунбек ундободу.Ал бул уйдо омуру адам корбогон,жапайы кишиден бетер озун ынгайсыз сезип олтурду.Жайнагулго сыр бербей,аны алдыртан карап"Мен сен учун,кечикпей, эртерээк адам болушум керек" деген умутуу ой коодонун тиреп тургансыды. Столдун устуно коюлган тамак-аштар Толкунбектин шилекейин чубуртуп,озогун карартып баратты.
Арадан коп убакыт отпой,кокала кулдуу,кооз ак чайнеке демделген чайдан пиялага куюп кыз Толкунбеке сунду.
-Менин чай бермегим,тайдын этин бергенден да кымбатка турдуго. Кана, нанга кара Толкунбек ага!