"Аң-сезим ташкыны" жөнүндө алгач жолу Гүлзада эжейден 2017-жылы уксам керек. Анан калп эле "Анна Каренинаны" окуп көргөм. Анан "поток сознания" тууралуу Маке да көп айтып берип жүрдү. Бүгүн иштеп отуруп, колума 2018ден 22-жылга чейин өзүмө смс жазып жүргөн чаттын архиви туш келди. Ташкындаган аң-сезимдер бар экен. Бул кат көңүлдү бурду.
09.01.2019
Лифт токтоду. Бирөөнүн эшиги ачылды. Ким болду экен. Эркек болуш керек. Кирип уктап аткан балдарын өбөт да, аялы жылытып койгон төшөккө кирип кетет. Жок. Үй бүлөсү болсо мынча кеч келет беле. Бойдок бирөө болсо керек.
Улам машинелер жолдогу көлчүктөрдү эки жакка чачыратып ары бери шуулдап өтүп жатышат. Көрүнбөйт, бирок сезилет. Караңгы бөлмө. Тынчтык. Эч капарсыз дем алган балдар. Уйкуда. Баары ушул уйкудагыдай жоош момун болсо. Хе. Нурбек байке: "Жеңеңи капа кылып алсам, түнкү он экиден кийин оңой эле сооротуп адам,"-дейт. Бул убактарда адамдардагы сезимталдык өөрчүйт экен. Чарчоо жана тынчтык.. Ичиңдегини ылгабай төгүп салып, бирөөнүн төккөнүн соруп алган убак.
Ойго ар кандай нерсе келет. Эртең жөнүндө көп ойлоном. Универге, бири-бирибизге ушунча көнүп алдык. Бүткөндө эмне болот? Азыркы тааныштарымын жарымынан көбү ушул жактан табылгандар. Кийин алар менен байланышта боломбу.
Түкүргөндөрдү, аларга каршы чыккандардын чатагын көрүп кускуң келет.
Кезектер. Кезекте туруп өзүңдү чоң организмдин бөлүгүндөй сезесиң. Тиги шляпачан томпойгон эже, бул орус аял, ары жактагы жигит, улам ары бери басып аткан сулуу кыз. Ооба, булардан көз карандысың, алар да сенден. Утурумдук.
Маршрутка. Тыгылыш. Баарынан азабы - жыт! Чыдай албайсың.
Кийинки чекит. Кезек жок экенине сүйүнүп ишимди бүтүрүп жолго түшөм. Жеңилдеп алам. Түйшүктөн арылаар замат дароо жүрөктө боштук сезилет. Апама чалам. Кубанычтуу үнү. Мен да кубанам. Атайын сагындырып үч-төрт күндө сүйлөшөбүз. Күнү тууралуу айтып берет. Мактайм. Күнүм тууралуу айтып берем. Мактайт. Өчүрөбүз. Жөө баскым келет. Басам. Бут чарчайт. Кайра маршрутка. Тыгылыш. Жыт. Улуу аялдар аякта баратышат. Алдынкы орундукта жаш кыз отурат. Аны жээрип караганадар... Байкуш өзү да ынгайсыз. Ичке, кыйшайган буттарын курткасынын этеги менен жабымыш болот.
Үй. Баягы балдар. Өз ара сүйлөшүп жатышат. Салам берем. Кулакчын чечилбейт. Мага сүйлөйт укпамыш болом. Кутуламбы? Кетпейт. Кайра сүйлөйт. "Ыя?". Бир нерсени сурайт. Жооп берем. Отурам. Саатты карайм. Эрте. Ушундан көрө уктап, түндөсү туруп окусамчы. Жок, баарыбир уктап калам. Андан көрө уктабай чыгайын дейм. Ошоооо.
09.01.2019
Лифт токтоду. Бирөөнүн эшиги ачылды. Ким болду экен. Эркек болуш керек. Кирип уктап аткан балдарын өбөт да, аялы жылытып койгон төшөккө кирип кетет. Жок. Үй бүлөсү болсо мынча кеч келет беле. Бойдок бирөө болсо керек.
Улам машинелер жолдогу көлчүктөрдү эки жакка чачыратып ары бери шуулдап өтүп жатышат. Көрүнбөйт, бирок сезилет. Караңгы бөлмө. Тынчтык. Эч капарсыз дем алган балдар. Уйкуда. Баары ушул уйкудагыдай жоош момун болсо. Хе. Нурбек байке: "Жеңеңи капа кылып алсам, түнкү он экиден кийин оңой эле сооротуп адам,"-дейт. Бул убактарда адамдардагы сезимталдык өөрчүйт экен. Чарчоо жана тынчтык.. Ичиңдегини ылгабай төгүп салып, бирөөнүн төккөнүн соруп алган убак.
Ойго ар кандай нерсе келет. Эртең жөнүндө көп ойлоном. Универге, бири-бирибизге ушунча көнүп алдык. Бүткөндө эмне болот? Азыркы тааныштарымын жарымынан көбү ушул жактан табылгандар. Кийин алар менен байланышта боломбу.
Түкүргөндөрдү, аларга каршы чыккандардын чатагын көрүп кускуң келет.
Кезектер. Кезекте туруп өзүңдү чоң организмдин бөлүгүндөй сезесиң. Тиги шляпачан томпойгон эже, бул орус аял, ары жактагы жигит, улам ары бери басып аткан сулуу кыз. Ооба, булардан көз карандысың, алар да сенден. Утурумдук.
Маршрутка. Тыгылыш. Баарынан азабы - жыт! Чыдай албайсың.
Кийинки чекит. Кезек жок экенине сүйүнүп ишимди бүтүрүп жолго түшөм. Жеңилдеп алам. Түйшүктөн арылаар замат дароо жүрөктө боштук сезилет. Апама чалам. Кубанычтуу үнү. Мен да кубанам. Атайын сагындырып үч-төрт күндө сүйлөшөбүз. Күнү тууралуу айтып берет. Мактайм. Күнүм тууралуу айтып берем. Мактайт. Өчүрөбүз. Жөө баскым келет. Басам. Бут чарчайт. Кайра маршрутка. Тыгылыш. Жыт. Улуу аялдар аякта баратышат. Алдынкы орундукта жаш кыз отурат. Аны жээрип караганадар... Байкуш өзү да ынгайсыз. Ичке, кыйшайган буттарын курткасынын этеги менен жабымыш болот.
Үй. Баягы балдар. Өз ара сүйлөшүп жатышат. Салам берем. Кулакчын чечилбейт. Мага сүйлөйт укпамыш болом. Кутуламбы? Кетпейт. Кайра сүйлөйт. "Ыя?". Бир нерсени сурайт. Жооп берем. Отурам. Саатты карайм. Эрте. Ушундан көрө уктап, түндөсү туруп окусамчы. Жок, баарыбир уктап калам. Андан көрө уктабай чыгайын дейм. Ошоооо.